Ik sta voor het raam, En zie het trieste landschap aan.
Ga ik even weg dromen,
Dat spoedig de lente zal komen.
En de natuur weer zal ontwaken,
En er van alles in knop zal geraken.
Dat dieren voorzichtig hun hol uit kruipen,
En vogels hun hoogste lied gaan fluiten.
Er zijn zoveel mensen die door de winter in een depressie raken.
En dit in de lente weer los kunnen laten.
De zon en de natuur zijn een prachtige verschijning,
We kunnen niet zonder dan worden we chagrijnig.
De ramen en deuren weer lekker open staan,
En de frisse lucht ons huis binnen kan gaan.
Van dit alles word ik zo blij,
Nog even wachten en dan komt de lente in mij.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten