Mijn
gedachten op papier. Kon mijn gevoelens maar verwoorden. Jij leest ze misschien
anders dan ikke hier. Helaas door de letters gaat er zoveel verloren. Kon ik me
gevoelens maar uiten. Zodat je de betekenis ervan kon horen .Zonder tegen de
weerstand te stuiten. Door het gebrek aan letters voor de woorden. Soms dan
komen er uit mijn hand woorden die wel tranen lijken. gedrukt op papier, zal
blijken. Dat wat daar staat, die woorden. Die woorden, op 't papier gesticht. De
tranen die het hart verstoren. Men noemt het een gedicht...Het verleden nu
Ik
ben nu 45 jaar ben nu nog niets vergeten van mijn jeugd, hoe moet ik dat
vergeten, iedereen weet het. En niets doen ze eraan. Ze bekijken me als een
vlieg en als een leugenaar. Als ik er over begin, beginnen ze over wat anders,
waarom zijn ze zo bang voor hem en toen voor haar. Soms Komen er mensen in je
leven, die je vriendschap willen geven. Die vriendschap duurt soms maar even en
doet dan even zeer, maar die vriendschap heb ik losgelaten, ze hoor tot het
verleden, ik leef verder in het heden. Maar een vriendschap, ook als is de
"klik" er niet meer, is voor mij niet voorbij, ze had ook mooie momenten voor
mij. En als je dan weet, het gaat met die mensen niet goed. Dan is een
zonnestraal sturen iets wat je doen moet. En je wenst ze dan ook al het goede op
aard. En dat god voor hun ook geluk heeft bewaard je wenst ze geen verdriet en
pijn, maar dat ze ook gelukkig zijn. Warmte en veel liefde wens ik ze toe. Ook
als is de vriendschap niet zo goed.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten